Nie podążam zazwyczaj za różnymi trendami w tematach mieszkaniowo - wnętrzarskich, ale kiedy coś obiega internety tak szeroko, jak doniesienie o istnieniu czegoś tak fantastycznego jak farba tablicowa, dociera to nawet do mnie. Nie trzeba już chyba dodawać, że zapragnęłam chęcią nasmarowania sobie takiej tablicy na mojej własnej ścianie. Dlaczego po prostu nie kupiłam tablicy i nie powiesiłam jej na ścianie, zapytacie? Szczerze mówiąc nie wiem. Zapewne przez internet, który na temat zwykłych szkolnych tablic milczy jak zaklęty. Miałoby to jeszcze sens, gdybym pomalowała ową magiczną farbą całą ścianę, ale ja wyznaczyłam sobie prostokątny obszar i postanowiłam namalować swoją tablicę. Kierując się zasadą "kiedy jak nie teraz". I wiecie co? Zupełnie nie żałuję. A teraz przejdźmy do konkretów, które mogą okazać się choćby szczątkowo pomocne, a więc -
jak się zabrać za malowanie tablicy?
Po krótkiej rundce po internetach dokonałam odkrycia, że istnieje również farba magnetyczna, a więc poszłam na całość, i kupiłam sobie od razu zestaw. Dwie puszki farby - jedna
magnetyczna i jedna
tablicowa - o pojemności 0.75l nabyłam na Allegro, a jako gratis dostałam kredę i magnesy. Nie jest to może tania impreza (choć zależy, co dla kogo znaczy "tania"), ale powiedzmy że to koszt, mniej więcej, dwóch bluzeczek. Albo jednej pary spodni.
Po
narzędzia niezbędne do dalszej pracy wybrałam się do Castoramy, gdzie znaleźć można wszystko co trzeba, a mianowicie:
- folię malarską
- taśmę malarską
- 2 wałki (rozmiar zależy od powierzchni, którą chcemy malować, ja wzięłam najmniejszy jaki był, a dlaczego dwa wyjaśniam później)
- kuwetę (nie dla kota, a do wałka)
- mieszadło do farby - o którym ja zapomniałam, poświęciłam więc na to jeden ze starych noży. Ważne tylko by nie mieszać czymś, co może pozostawiać w farbie paprochy i śmieci, których nie chcemy raczej mieć na ścianie. Wyczytałam, że tego typu farby lepiej malować wałkami, wałki zresztą równiej pokrywają powierzchnię i nie zostawiają smug. Nie trzeba też być mistrzem malarstwa by je obsłużyć.
Jak widać ja poszalałam z zabezpieczaniem terenu naokoło - tak naprawdę nie trzeba się asekurować aż tak, ale jeśli można sobie na to pozwolić to, dla spokoju serca, czemu nie. Ważne żeby ogólny zarys naszej tablicy nakreślić przyklejając
taśmę malarską jak najrówniej się da. Ja w pomiarach posługiwałam się sznurkiem - przyklejałam go, z odległości sprawdzałam czy jest równo i potem wzdłuż niego przyklejałam taśmę.
A potem nadszedł czas na malowanie.
By uzyskać efekt tablicy magnetycznej, po której można tez pisać, trzeba ścianę pomalować najpierw
farbą magnetyczną a potem pokryć ją farbą tablicową. I tu zaczynają się schody. Bo choć samo malowanie jest szybkie i przyjemne, to czekanie aż farba wyschnie potrafi dłużyć się jak argentyńska telenowela. Do tego, niestety by uzyskać efekt jako takiej przyczepności magnesowej, trzeba położyć co najmniej
pięć warstw farby magnetycznej. Tyle nałożyłam ja, i wiem, że byłoby lepiej gdybym dodała jeszcze jedną czy dwie, ale zajęłoby mi to chyba cały tydzień. Na pięciu warstwach trzymają się mocniejsze magnesy, i utrzymują ciężar kartki papieru. Nie więcej. Z ciekawostek mogę dodać też, że podczas malowania farbą magnetyczną na wszystkie strony
pryskają opiłki, którym zawdzięczamy magiczny efekt, i zostawiają maleńkie czarne kropki na ubraniach, twarzy i ręce malującej. Ale zmywają się, a przecież nikt nie maluje w najlepszych ciuchach. Każda warstwa musi schnąć około 4 - 5 godzin, w puszce po malowaniu została mi około 1/5 farby a więc pewnie na jeszcze jedną warstwę by starczyło.
Farba tablicowa jest nieco wdzięczniejsza w obsłudze. Niczym nie pryska, schnie nieco szybciej (około 3 godziny), i wystarczą jej
2 - 3 warstwy. Zostało mi około pół puszki.
Z informacji istotnych ze strony praktycznej - ja dopiero w połowie malowania doczytałam, że
wałka nie trzeba myć po każdym użyciu, wystarczy go jedynie szczelnie zawinąć w folię, żeby farba nie zaschła przez te parę godzin. Przy zmianie używanej farby system już się nie sprawdzi, ja więc polecam po prostu kupienie dwóch wałków. Domycie wałka po farbie magnetycznej jest wykonalne ale zajmuje trochę czasu (nie mówiąc o suszeniu), a wałek kosztuje dosłownie parę złotych.
Po malowaniu, które zajęło mi cały weekend, pozwoliłam tablicy wyschnąć przez noc a następnego dnia rozpoczęłam korzystanie. Niestety, nie mogłam ukryć w sobie lekkiej nutki zawodu, ponieważ z jakiegoś powodu powierzchnia tablicy wyszła mi bardzo
nierówna, chropowata, a pisanie po niej nie było tak łatwe jak bym tego chciała. Wmawiałam sobie, że taki już jej urok, ale po około miesiącu nie wytrzymałam, i nadszedł czas na akt drugi mojego starcia.
Z góry ostrzegam - to, co następuje, to mój własny, pewnie mało profesjonalny, sposób radzenia sobie z chropowatą powierzchnią. Nie wiem, czy słuszny.
Po kolejnej wyprawie do Castoramy wróciłam z
papierem ściernym, klockiem do tegoż papieru i nowym wałkiem. Po starciu napisów
przejechałam całą tablicę papierem - najpierw nieco grubszym, a potem zupełnie drobnym.
Uwaga: strasznie się przy tym pyli, a wszystko wokół pokrywa się czarnym proszkiem. Lepiej schować jedzenie. Po przetarciu powierzchni (u mnie papierowym ręcznikiem) tak by pyłu nie było przynajmniej na tablicy, okleiłam ją naokoło taśmą malarską i pomalowałam ponownie farbą tablicową, bo podejrzewam, że co najmniej jedna warstwa została zdarta przy ścieraniu. Nałożyłam
dwie warstwy, dałam im wyschnąć przez noc a następnie, według wskazań z
A Beautiful Mess, zamalowałam kredą całą tablicę po czym ją starłam. I choć powierzchnia nie jest idealnie gładka to
jest dużo lepiej niż było wcześniej. Kreda łatwiej "jedzie" po tablicy, napisy są bardziej jednolite i łatwiej się je ściera. Właściwości magnetyczne nie zostały utracone.
A w czym trzymam kredy, gąbkę i inne przydatne przy tablicy rzeczy? Oczywiście w
koszyku wiklinowym. Tym samym i kuchnia została podbita przez koszyki.
Mam nadzieję, że dla kogoś moja historia okaże się pomocna. Polecam eksperymenty z tablicową farbą. Nie ma sensu tylko przypinać kolejnych inspiracji na Pintereście, kiedy można działać. Nawet jeśli efekt nie jest tak samo spektakularny, bo reszta otoczenia pozostawia wiele do życzenia. Jeśli nie możesz pomalować ściany to
Alina pisała o innych sposobach na wykorzystanie takiej farby
tu i
tu.
I powodzenia!
